Lata osiemdziesiąte w Polsce to okres mocno zarysowany politycznie. "Zarysowany" także dlatego, że to nie film, nie literatura, a właśnie malarstwo było najsilniejszym nośnikiem wyrazu twórczej ekspresji tamtych czasów. Narzędzie to było znakomitym środkiem do wyrażenia swego niezadowolenia, cywilnego oporu i podobnych - nazwijmy to "szablonowych" tematów - jak odzyskanie niepodległości pod koniec tamtej dekady. Oczywiście były to tematy ważne i potrzebne co nie podlega wątpliwości. Jednakże z drugiej strony mamy grupę artystyczną Gruppa, której członkowie nie popadali w te schematy osiągając nową jakość. Nie usiłowali wpływać na odbiorcę jakąkolwiek ideologią przyszłości. Ich złotym środkiem jest próba osiągnięcia wolności poprzez poznanie prawdy o sobie i otaczającym świecie.
   Gruppa to sześciu malarzy (ich dorobek artystyczny to także rzeźby, grafiki, etc.), oto ci panowie: Ryszard Grzyb, Paweł Kowalewski, Jarosław Modzelewski, Włodzimierz Pawlak, Marek Sobczyk, Ryszard Woźniak. Scharakteryzować program owej grupy nie sposób, Gruppa to związek sześciu odrębnych indywidualności artystycznych realizujących wspólną strategię, wzajemnie inspirujących się ale na tym koniec. Każdy z członków zachowuje pełną autonomię wyrazu, nie jest ograniczony żadnymi ramami programu czy jakiejkolwiek koncepcji, każdy pracuje na własny rachunek. Może właśnie to wpłynęło na trwałość tejże grupy, której członkowie działali wspólnie przez 10 lat.
   Ich pierwsza wystawa zaplanowana w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, zrealizowana została z pewnym poślizgiem i otwarta 14 stycznia 1983 roku w warszawskiej "Dziekance". W czasie działalności członkowie redagowali wspólnie pismo "Oj dobrze już", gdzie dopiero w 3. numerze na początku 1985